Karakterin;
Adı: Miranda Myra
Soyadı: Cullen
Kan Statüsü: [Safkan, Melez, Muggle Doğumlu vb.] Safkan
Fiziksel Portresi [Karakterin herhangi bir resmi ve fiziksel betimlemesi gerekmektedir.]
~ model secilmedi ~
Kişiliği : Miranda canayakın, cesur ve yerinde duramayan biridir. İnsanlarla ilişkiller konusunda biraz utangaç olsa da edindiği arkadaşlar onun için çok değerlidir. Kalabalık içinde kendini göstermekten hoşlanır ve insanların ilgisini çekmeyi sever ancak iş başbaşa biriyle konuşmaya geldiğinde iş değişir. Zekidir ve zekasını muziplik için kullanmayı sever. Bu yüzden başını da belaya sokar. İşin içinden sıyrılmaya çalışsa da eğer gerçekten hatalı olduğunu düşünüyorsa cezasını çeker. Bir kusuru vardır, üslubu oldukça alaycıdır. Onu tanımayanlar bu yüzden onu burnubüyük olarak nitelendirebilirler ama bu doğru değildir. Aslında bu onun savunma mekanizmasıdır. Başkalarıyla alay ettiği gibi kendisiyle de alay edebilir ve bu konuda gocunmaz. Macerayı ve gizemli olayları sever.
Bu konuda gözükaradır. Genelde sevgi doludur, bütün nefretini üvey annesine yönelttiği söylenir. Bağımsızlığına düşkündür ve emir almaya dayanamaz. Lider ruhludur ve insanlara tatlı dille istediğini yaptırabilme gücü vardır ki bunu babasında sonuna kadar kullanır. Ancak sözünü üvey annesine geçiremez ve onunla farklı şekilde mücadele eder. İnatçıdır ve yaptığı işi yarım bırakmaz. Çok öfkelendiğinde gözü etrafını görmez ama sonradan pişman olur. Daima gücün kendisinde bulunmasını istese de bu bencilliğinden de utanır ve bastırmaya çalışır. Zaten arkadaşları da ona bu konuda çok yardımcıdır.
.
Ailesi ve Geçmişi [İsteğe bağlı]
Örnek Rp'si
" Anne git. Ciddiyim. Tek başıma alışveriş yapabilirim! "
Alice'in yakınması Diagon yoluna gelen çocukların hemen hepsinin ortak sorunu gibiydi. Hiç biri ebeveynleriyle alışveriş yapmak istemiyorlardı ve haliyle aileleri de 11 yaşında çocukları yalnız bırakmak istemiyordu. Alice'in annesi kaşlarını kaldırdı ve pekte ikna olmamış bir bakış fırlattı Alice'e. Onu yalnız bıraktığı nadir anlardan sonra genelde kızgın bir yetişkinden teslim alıyordu. Doğal olarak bu istatistik onun Diagon yolunda yalnız alışveriş yapmasını sağlayamıyordu. Ama yalvaran mavi gözler işe yarabilirdi. Yalan söylememeyi hiç bir zaman ustalıkla kıvıramamasına rağman kendine zararsız küçük kız imajı vermekte zorlanmazdı. Ve 11 yıldan sonra bile annesinin buna kanma ihtimali vardı. Dudaklarını ısırdı ve annesi kocaman gözlerle baktı.
" Anne lütfen.. Hogwarts'a gideceğim yakında, orada da benimle olmazsın ya?! Güven bana biraz.. "
Ustalıkla söylediği bu sözlerden sonra annesinin gözlerinde beliren kararsızlık zaferi kazandığını anlamasına yetmişti. Tahmin ettiği gibi daha fazla tartışmasına gerek kalmadan annesi onu rahat bıraktı ve ona rahat rahat yetecek altın verdikten ve bir dizi talimattan sonra Alice'in yanından ayrıldı. Yavaşça ' Evvet! ' diye mırıldandıktan sonra dükkanlara göz gezdirdi. Asası için oldukça heyecanlıydı ama annesine onu birlikte alacaklarına söz vermişti. O yüzden onu en son sona bırakıyordu. Seçimi yapamayıp sokağın ortasında beklediğini farkedince önüne gelen ilk yere girdi.
Burası sihirli hayvanla dükkanıydı. İçeri girdiğinde havanın sıcak ve boğucu oluğunu farketti. Ortalıkta tüyler uçuşuyor, pek çok çocuk aileleri tarafından kabul edilmeyen egzotik yaratıklar için yalvarıyordu. Alice bir süre etrafına bakındı öylece. Ne alacağını bilmiyordu bile! Baykuş mu? Ya da bir hemster mi? Doğrusu evde Velvet adında bir kedisi vardı zaten ama onun kendisinden küçük kızkardeşi Rose'a ait olduğu herkesce kabul edilmişti. Kedi Alice'i tırmalamak hariç ona bir sevgi gösterisinde bulunmamıştı bile! " Nankör şey! " diye kızgınlıkla mırıldandı ama evdeki kediye kızmak onu sonuca yaklaştırmıyordu. Kararsızlıkla etrafa baktı..