Özel açıklama

Eh madem öyle dedim, bende konuyu juriye bırakıyorum. Buyrun olay:

Cath Jade Evans demiş ki:

Cath ürkek adımlarla bir sürü 1. sınıf öğrencisinin peşinde büyük salona girdi.. Oda diğerleri gibi şaşkın bakışlarla salonu süzüyordu..Ailesindekiler hep tarif etmişti ama insanın kendi gözleriyle görmesi başka birşeydi tabi...ilk Bakışta büyük salon Cath'e devasa bir mekan gibi göründü.. sonra gözleri yavaş yavaş alıştı ve o kdr da büyük olmadına kanaat getirdi..masalrdan tarafa bakmamaya çalışıyordu çünkü bir sürü öğrenci onları süzmekteydi ve bu tırsmış 1. sınıf öğrencileri için bir hayli rahatsız ediciydi..

Müdür yardımcısı seçmen şapkayı getirdi ve seçme başladı.sıradan her kişi eksidiğinde Cathin icini ürperten heyecan artıyordu..daha birkaç ad okunmuş okunmamıştıki ..öğretmenler masasının ordan bi çığlık yükseldi..bütün 1. sınıf öğrencileri yerlerinden sıçradılar.. bina masalarında bi uğultu ve bir ayaklanma oldu.. Cath parmak ucunda yükselip neolduğunu görmeye çalıştı..

" ne oldu acaba?" dedi

ama kimse tam olrk ne olduğunu görmeden öğretmenler msasının önüne bir perde çekildi... herkes fısırdaşmaya başlamıştı..Bina maslarndaki öğrencilerin çoğu ahal yakataydı ne olup bittiğini mrk ediyordu.. tama o sırada Prfesör Lincoln
örtünün arkasından çıkıp seçmeye dvm edilmesi gerektiğini herkesin sakinlleşmesini önemli bir durum olmadığını söleyip. herkesi yatıştırmaya çalıştı.. ve seçme dvm ettii..sıra hızla ilerlemeye dvm ettii..

Cathin önündeki kızda Hufflepuff'a seçildikten sonra Profesör Lincoln Cath in adını okudu
" Evans, Cath Jade"

cath içinde fırtınalar kopark tabureye oturdu.. kafasına seçmen şapkayı geçirdi.....

"Yeni bir Evans ha... Hımm zekisin ..kör bir cesaret duygusu da var..seni nereye koyucağımı çok iyi biliorumm.......RAVENCLAW!!!"

Cath büyük bir rahatlama duygusuyla şapkayı kafasından çıkardı..Ailesindeki herkes Ravenclaw'a seçilmişti.. oda bu geleneği devam ettiriyordu iştee..hemen eve yazmalıdı..Çünkü Rash ve Arthur "sende o zeka ne gezer sen olsan olsan Sltyherin olursun sinsi küçük kımıl zararlısı " demişlerdi..Ravenclawa şeçildiğini okuduklarında yüzlerinin ifadesini merak ediyordu..cordy nasıl olsa bunu detaylarıyla anlatırdı...

içindeki seke seke gitme isteğini bastırarak düzgün adımlarla Ravenclw masasına doğru ilerledi ..ilerlerkende bir yandan Profesöler masasına bakıyordu...acaba içerde ne oluyordu...

Bir başkası:

Lizzie Blanchflower demiş ki:

Lizz ne kadar uykulu olursa olsun büyük bir heyecanla bavulunu çekiştirerek perona doğru ilerliyordu. Annesi yanında nutuk vermeyi bir bıraksa, herşey mükemmel olacaktı. Ama Lizz onu dinlemiyordu bile. Şu an Hogwarts'a gidiyordu! Duvarın önüne geldiğinde annesine küçük bir bakış attı. Şimdi de duvardan geçerken elini tutmak istiyordu. Birşey derse kesinlikle kazananın o olacağından emin olduğu için hiçbirşey söylemeden silkindi ve elini annesininkinden kurtardı. Sonra hiçbir duygu hissetmeden duvardan geçti.
Kıpkırmızı bir tren.. Etraf duman doluydu. Bir sürü çocuk ebeveynleriyle vedalaşıyordu. Bagajlar yerleştiriliyordu.. Lizz hafifçe ürperdi. Herşey olağanüstü görünüyordu. Tam manzaranın etkisinde kalmışken...
"Sakın üşütme, üşütürsen hemen revire çık. Quidditch oynama, bir yerin kırılabilir! Derslerine sürekli çalış. Beni dinliyor musun Lizzie?"
Annesi yanına gelmiş bitmek bilmeyen nasihatlerine devam ediyordu. Bunları bir kağıda yazsa şimdiye bir kitap oluşmuştu. Dinliyormuş gibi yaparken bir yandan da bavulunu yerleştirdi. Kedisini yanına alacaktı.
O sırada bir ses duyuldu. Saat en sonunda on bir olmuştu. *Güle güle anne! Bir yıl boyunca sadece mektuplar!* Diye düşündü sevinçle. Annesi hızla ona sarıldı. Gözleri yaşla dolmuştu.
"Yapma anne, mektup yazarsın olur biter."
Annesi burnunu çekerek gözlerini sildi. Özlem dolu biçimde baktı. Sonra geri çekildi ve çocuğunun trene binmesini izledi. Lizz de annesine son birkez baştansavma el sallayıp kapıyı arkasından kapattı...
Gözlerini açtığında, kendinden büyük iki kişiyle beraber aynı kompartımandaydı. Uyuyakalmıştı galiba. Yanındakiler çoktan cübbelerini giymişlerdi. Lizz varmak üzere olduğunu anlayınca hemen kendi cübbesini üzerine geçirdi ve kedisini kafese kapattı. Sonra tren yavaşça durdu. *Macera başlasın!* herkes trenin koridoruna atılmış, etraf tıkış tıkış olmuştu. Lizz de onların arasına dalarak ona uzun saatler gibi gelen bir süre sonunda en sonunda trenden dışarı adım atmıştı. Bir adam birinci sınıfları çağırıyordu. Lizz kedisini bavulunun yanına götürüp bıraktı ve koşarak adamı takip etmeye başladı.
Bir gölün önüne geldiler. Karşılarında Hogwarts duruyordu.
"Vaay be!"
Annesi birşey anlatırken dinlediği tek şey Hogwarts olmuştu ve ilk defa ona hak veriyordu. Bu... Muhteşemdi. Gözlerini açarak tekrar baktı ve adamın binmelerini söylediği kayıklardan birine bindi. Kayığa belli ki büyü yapılmıştı. Hızla ilerlediler. Hogwarts'a yaklaştıkça daha da görkemli görünüyordu. Lizz'in kalbi duracak kadar hızla atıyordu...
Kayıklardan indiler, Hogwarts'ın içine girdiler. Uzun ve yorucu bir yürüyüşün ardından bir cadı gelip onları adını anlayamadığı bir salona götürdü.
Birinci sınıf dışında bütün diğer öğrenciler yerlerine oturmuşlardı. Sonu görünmeyecek gibi olan dört tane masa vardı. Lizz ağzı kenetlenmişçesine önce Slytherin'lilere sonra gözlerini yana doğru çevirerek Gryffindor'lulara kadar herkesi inceledi. Aynı cadı elinde bir şapka tutarak isim okumaya başlamıştı bu sırada. Lizz kendi adının okunduğunu duyana kadar olanlara kulak asmıyordu. Onun için önemli olan tavandaki bulutlardı şu anda.. O sırada bir çığlık sesiyle elinde olmadan bir adım geriye gitti. Ne olduğunu göremeden bir perde çekilmişti oraya.
"...ne yapıyorduysanız ona devam edin!"
Lizz kafasını hafifçe yana sallayarak söyleyene uydu. Tavandaki bulutları izlemeye devam etti...
"Blanchflower, Lizzie!"
Lizz kendinden emin biçimde hızlı adımlarla gösterilen tabureye oturdu. Hangi binaya girdiği önemli değildi onun için. Şapka konuşmaya başladı.
"Seni tembel kız! Hayatın boyunca kaç kitap okudun bakiyim? Vay vay.. Karanlık Sanatları seviyorsun ha? Kendinin bile farketmediğin cesaretin var. Tamam.. Gryffindor!"
Gryffindor bölümü alkışlamaya başlamıştı. Lizz elinde olmadan sırıtarak Gryffindor bölümüne geçti. Diğer seçimleri izlemeye başladı...
Herkesin seçimi bittikten sonra etraf yemeklerle doldu. Herkes perdeyle ilgili konuşurken Lizz de içten içe ne olduğunu merak ediyordu. Ama şu anda açlıktan ölürken düşünmesi gereken bu değildi...

Ve bir başkası:

Lucinda Arannox demiş ki:

Çok kalabalık... diye düşündü Luci salona girdiği ilk anda. Kalabalık içinde rahatsız olmazdı ama o an gereğinden fazla ses duyduğunu hissederek sanki çatalını tabağa sürterek kulak tırmalayan seslerden oluşan bir senfoni dinlemekteymiş gibi gözleri tiksinti dolu etrafı inceliyordu. Kurbanlık hayvanlar gibi teker teker bütün herkesin önüne çıkıp, daha önceden detaylı bilgiye sahip olduğu ve bütün bir okul hayatı boyunca bulunacağı binasını belirleyecek olan seçmen şapkanın yargısına maruz kalacağı bu seremoni hakkında hala daha bir çok tereddüt ve kötü kelimeler geçirmekteydi aklından. Listede kaçıncı olduğuna aldırmadan en arkada durmayı tercih etti. Bir kaç dakika sonra salonda oluşan uğultu, karmaşa ve merakın onu ilgilendireceği zamanın bu olmadığını düşünüp, ileride neler olup bittiğini görmeye bile yeltenmedi. Muhtemelen ilk gün telaşından oluşan bir aksaklık... diye düşündü. Çok da üstelemedi.

Bir kaç öğrenci sıra sıra binaları başlarının üstünden haykırılırken kendi binasının ne olucağına dair merak duyamamanını üzüntüsüne kapıldı. Abisi öngörü yeteneği olmamasına rağmen ona yeşil eldivenler bile almıştı. Hatta kedisine yeni bir tasma seçmeye gittiklerinde de eli yeşil olana kaydı, yine de Luci bordo olanını seçmişti. Gözü masalara doğru kaydı. Çoğu öğrenci seçildikleri masalara büyük heyecanlar ile giderken kendini bu tabloya boş gözlerle bakan ve onu satın almamaya karar kılan biri gibi hissetti.

Arannox, Lucinda! Luci irkilip seçmen şapkanın bulunduğu tarafa yöneldi. Arkalarda durmasının bir dezavantajı olarak bir çok kişiyi iterek öne çıktı. Profesör, bir elinde uzun liste, diğer elinde kocaman, eski şapka ile ona gülümsedi. Luci de bu gülümsemeye aynı şekilde cevap verdi ve tabureye oturdu. Şapka kafasına yerleştirildiği an kımıldadı. Bu hareket Luci'yi irkiltti. Arannox? Uzun zaman oldu... Soyunuzun tükendiğini sanmıştım ama hayır, dirençlisin. Kuvvetlisin ama bir o kadar da inançsızsın. Luci kendi benliğinin herkesin önünde patavatsız bir şapka tarafından konuşulmasından rahatsızlık duymuştu. Bir an önce bitmesini ister gibi bir iç çekti. ...ve çok da sabırsız! Tamam sana beklediğini vericeğim... SLYTHERIN!

Slytherin masasından biraz daha yüksek olmakla beraber bütün salon nezaketen alkışladılar. Luci şaşırmış gibi görünmüyor, hissetmiyordu. Yine de mutluydu ve yüzüne, o farketmeden yerleşen gülümseme ile Slytherin masasındaki yerini aldı. Bir kaç kişiyle el sıkıştı, bir kaçına da uzaktan kafa salladı ve gülümsedi. Yanında iki kişi için yer kalmasına özen göstererek diğer öğrencilerin şapka tarafından değerlendirilmesini izledi.

Dylan T. Rhys demiş ki:

Yok soru, öyleyse benim sorumda sıra...

Cath, adminlere sorduğumda Türkçe'yi öğrendiğini söylemişsin. Hangi dili biliyorsun? İngilizce? Almanca? Bildiğin dilde RP yaz.
Yaşın kaç? Profilde 19 görünüyor. Büyük Salon'da Gryffindor'a seçilmiş seninle aynı sınıfta (1) rp yapan 13 yaşındaki bir çocuk kadar bile yazmıyorsan Türkçe sitede kötü örnek şeklinde işaretlenmeni istemem. Türkçe'yi sms dilinde mi öğrendin? Kurs yerine telefondan Türkçe öğrenilmez.
Bir daha böyle kötü rp yapmaya devam edeceksen istediğin kadar SH'den gelmiş ol (ki ben SH'de Anıl'ın düzgün Türkçesini gayet net bilirim. Ya evet, ben o kadar eski Role Player'ım.) Rp yapma. Adminlere söyleyelim, senin burada RP outta olmak isteğini iletelim ki dostlarınla güzelce takıl...
Ravenclaw gibi zekayı temsil eden bir binaya lütfen bu tip bir şekilde yazı yazılmasın. Kurguna vesairesine karışmam. Ama iş Türkçe/İngilizce düzgün rp yapılmamasına dayanınca eh ben de böyleyim.

Not: Beni adminlere devamlı şikayet etmeniz neye yaracak? Doğruyu söyleyeni kovunca siz mi kazanacaksınız?

Cath Jade Evans demiş ki:

kim kimi şikayet etmiş yaa???

türkçeyi yeni öğrendiğimi falan sölemedim türküm zaten..kısaltmalarım hoşuna gitmiyorsa söyleyebilirdin gürlemen gerekmezdi..kullandığın dile dikkat etmeni rica ederim senin karşında emir erin yok..adam gibi söylersen derdini .. neyi düzeltmemi istiyorsan düzeltirim.. bence sen beni , seni şikayet eden hakkında atıp tutan biriyle karıştırdın hıncınıda benden çıkarıyorsun..öfkeni benim üzerimde boşaltmamanı rica edicem kime kızdıysan git ona salla..

Aslında senin şikayetin yoktu. Sendne doğanlar vardı...

Christina A. Carlisle demiş ki:

Ben bi sorunun varsa diğer adminle değil benle hallet demiştim ilk o da bunu atmıştı;

---- seçmen şapkaya yazdığını yeni gördüm dier admine attığım msj hiçbir değişiklik yapmadan sana aktarıyorum..

arkadaşlar;

seçmedyseniz nie seçtm dediniz..gece gece yıpratan gibi geldiğimi biliorum ama hakikaten10 saatlik karanlık rp örneği yazcak ne günümde nede havamdaydım facebookuma "iyi rp cileri toplamak istiyoruz ceren lütfen gelirmisin" msjları gelmesydi bugün bu saate hiç bi kuvvet bana kayıt yaptırtamazdı..yok seçmiycez yok iyi rpci deilsindir diosanız ben hiç uğraşmayayım gideym ne siz yorulun ne ben yoruluyım..rp yapmam hakkında herangi bi tavsie istiosanız eski Sanal Hogwarts üyelerinden herangi birine sorabilirsiniz..ki bu siteden kalan 2 üyeniz var onlarada danışablirsnz Lucinda Arannox..Dreamy Black... ayrıca nacizane bi tavsiyede bulunucam sen iyi rpci deilsin die insanları almazsanız hiç bi zmn iyi rpcilere ship olamazsınız ..tanıdığım bi ton süper rpci var ve hepsi başta ne kdr berbat oldukları konusunda hemfikir..daha site yeni başlamışken belki potansieli olan insanlara sanş vermemiş olursunuz..sizin bugün cümle yazamıyo dediğiniz insanlar yrn duddak uçuklatıcak rpler yazabilirler bu konudaki fikrimi paylaşmak istedm.... -----

Ben; Bak canım, Sanal Hogwarts'ta bende vardım Christina_ nicki ile, seni de kısmen nickinden ve Nalan'dan dolayı tanıyorum. Kırmak istemem seni fakat facebook'una mesaj atıp seni çağıran biz değiliz. Diğer karakter kartlarını biraz olsun incelersen insanların ne denli uğraşarak bu kartları hazırladıklarını - özellikle yazdığı Rp'lerine bakılınca - sende görürsün. Kendi hazırladığın karakter kartını da inceledim ve sence seni bir binaya yerleştirirsek bu kadar önemle ve uğraşarak, vakit kaybederek kartlarını hazırlayan insanlara karşı adaletsizlik yapmış olmaz mıyız? Ayrıca senin gününde yada havanda olman bizim kararımızı hiçbir şekilde etkilemez ve neden etkilesin onu da anlamadım? Rp yapman hakkında herhangi bir tavsiye falan da istemem mümkün değil ki Rp'lerini önceden de biliyorum zaten. Hep aynıydılar ve değiştiklerini de söyleyemem. Sana iyi Rp yapmıyorsun demiyorum fakat bizim kendimiz ve site için belirlediğimiz bir çıta var ve bunun altına inemeyiz. Senden önce birçok insanı bu şekilde geri çevirdik, üzgünüm bu konuda. Belki böyle üye kaybedeceğimizi düşünüyorsun ama ben bu konuya katılmıyorum. Tabi ki herkes ilk başta iyi rp yapamaz ama rp'ye daha yeni başlamış üyeler için uygun değil bizim sitemiz malesef, hem kurgusu ile hem de diğer Rp'cileri ile.

Ben sana seni seçmeyeceğim diye bir şey de söylemedim başlıkta ayrıca. Sadece uygun olduğun bir zamanda, nazik bir dille, karakter kartını sitemize uygun şekilde düzenledikten sonra istediğin binaya yerleştirme yapacağımı söylemiştim o kadar..

O; ---- dediğim gibi attığım msjı yeni okudum.. bana gelen yerleştirildiniz sonrada cnm benm bak dier admin seni sevmedi beğenmedi o bi beğensin öle yerleştircezdi.. ayrıca sen shye geldiğinde sh son demlerindeydi ve doğru düzgün bişiy yazmıoduk kendi çapımızda geyik yapıoduk o yüzden esas rplerimizi kaçırmış olduğunu farz ediyorum hep aynıydı demenden.. çünkü yazı yazmak bnm işim ben bu işin eğitimini alıorum bu konudada kimseden tavsiye almaya veya bu konuda işin ehli olmayn kimseler tarafından eleştirilmeye niyetm yok (bunu yanlış anlamanı istememsenn düşüncen beni bağlamaz sen nebilirsin demeye çalışmıorum sadece eski okuduklarn bnm hakkımda seni aydınlatmaya çalışıyorum üslubum sert gelmesin)...
Önerime gelince
3 adet hp rp sitesinin kuruluşu ve çöküşüne tanıklık ettim ve bence bu alanda en iyileriydi..
Sh..herkese kucak açıodu ve çoğumuz bu iişi orda öğrendik ama sonunda çoğu kişi kavga etmeye eğlencenn tadaını kaçırmaya rpleri vampir savaşları saçmalamalrına kdr getirdi..
Expresso..sonra değişti expecto... daha seçiciydi ama sonunda bir grup aynı insanla sıkışıp kaldılar ve herkes rpnin ana temasını kendi kurmak istedi sonuçta dağıldılar..
Nobs..rpden çok geyiğe dayalıydı ama başatan sona tuturmak kısmet olmadı..

insanlara rp yapmak için sanş tanıyın derkn yeni gelck insanlarn önü açılsın şeklinde dedim..iyi rpcileri toplarsınız..iyi rplerde yaparsınız ama her yazıda her hikayede her karakterde işi götüren işe hakim olmayan 1,2 ara geçiş insanınına karakterine ihtiyaç vardır sonunda onun sıkıntısını çekiceksiniz yapamayanlarda olucak ama bırakın sizden öğrensinler..

bn bana ayrıcalık tanıyın beni geçirn fln die dmedim ztn dmm için sebep yoktu çünkü dier admininiz bana binaya yerleştirildiğimi sölemişti rpnin kötü olduğunu bende bunun üzerine berbat bir gün geçirdiğimi bişiy yazıcak halde olmadığımı..ama deneyimli olduğumu diğer rplerin iyi olucağını söledm rp berbart ama günüm çok kötü geçtiiii nollur benii alınnn demeye ihtiyacı olucak kadar yazı kapasitesi olmayan aciz biri değilim..

sen bana daha ilk msjı attığında kartı yeniden doldurmkla meşguldum ztn..

çağırma işine gelince 4 kişi bni szn sitenize çağırdı siz .çağırmamış olablirsiniz ama eğer insanlara reklam yapın yada tanıdığınız iyi rplcileri çağırın dediyseniz.. onlarda bunu yaptılar diye varsayıyorum..


Ne kimseyi germek nede gerilmek gibi bi niyetm var... iş tatsızlaşıcaksa yada gerilmeye dvm ediceksek üyeliğimi hemen kapatabilirim..seçimi siteye emek vermiş olduğunuz ve bu işi ciddiye aldığınız için size bırakıyorum.. çünkü insanlara kızp küsüp o duyguyla hareket edip hemen accountunu kapatıp arkadanda site hakkında sallıycak tipte bi insan deilim bende emeğe en az snn kdr saygı duyarım..Yok eğer biz insanlarla gerilmek işi tatsızlaştırmak iyi üyeleride kaybetmek istemiyoruz derseniz şuan yenilemekte olduğum kimlik kartımı bitirip yeniden gönderebilirim..


A.Ceren Ergenekon ----

Ben; Yahu istersen yazar ol, istersen senarist. Beni ilgilendiren senin oraya bıraktığın karakter kartı, örnek Rp'n ve sitenin belirlediğimiz kriterlerine uygun olup olmadığı. Ben sana oradada belirttiğim gibi kartını sitemize uygun şekilde düzeltirsen bir binaya yerleştireceğimi söyledim zaten, gelip resti çekip hava atan sensin? Bende zaten öyle her şeye yaygara çıkarmayı arayan bi insan değilim ama sitemizin belirlediğimiz bir çıtası var ve bunu kimse için değiştiremem. Yine dediğim gibi, kartını değiştirdiğin sürece benim için sorun yok.

Bu arada ben sh'de tahmincinin forum halindeki sitesinden beri varım. Yani daha kimse yokken ben vardım, Rp'lerini hem nobs'tan hem vh'den hemde sh'den biliyorum. Sana nasihat falan da vermem zaten ki buna neden gerek duyayım? Sadece gözlemimi aktardım Rp'lerinin değişmediğini söylerken. Kendi rp kalitemide yerimi de bilirim ayrıca, seninki ile karşılaştırmaya gerek var mı yok mu bilmiyorum ama özellikle parantez açarak belirttiğin noktadan ötürü yazıyorum bunları. Kendi rp'mi ancak yine kendi rp'lerimle karşılaştıran bir insanımdır ben, her geçen gün ne kadar geliştiğimi yada hatalarımı anlamak için. Senin Rp'n ile yada aldığın yazı eğitimin ile ilgili hiçbir sorunum yok, beni ilgilendiren konu sadece karakter kartını düzeltmediğin sürece seni binaya yerleştiremeyeceğimdir o kadar. Değiştirirsen ne ala, hemen vereyim rütbeni ama daha fazla konuyu uzatıpta alakasız yerlere gelmemizin bi manası yok bana göre..

O ; --- tmm uzatmıorum bu knuyu konuştukça sapıo ztn..bitirince karaktr kartrmı yollarm.. ---

[quote author=Keiran B. O'Dwayne link=topic=111.msg2152#msg2152 date=1219431643]
Allan ile Lucienda’nın konuşmalarını dinledikten sonra grup hareketlendi. İhtiyaç odasından çıkıp hep birlikte Astronomi kulesine çıkıldı. Joshua ve Pearl en arkadan geliyordular. Ancak Keiran Itami’yi kollamak gereğini hissederken kendisinin elini tutup yukarı götüren Sarah’ya da itiraz etmiyordu. Cam pencereleri ile kulenin yuvarlak salonuna girdiklerinde herkes birbirine tuhaf bir heyecan ve merakla bakıyordu. Lucy ve Allan yaptıkları şey konusunda her şeye hâkim olmalarını diledi. Lucienda elindeki kitaab bakarak bir şeyler istedikçe Laurel, Pearl, Alex ve Joshua Lucy’nin istediklerini getirmek için ilk koşanlardı. Keiran ise Sarah ve Itami ile bir tarafta duruyordu. Joshua’ya kâse tarif eden Lucy’i görünce gülmesini zor bastırdı. Oğlan kâseyi anlamıştı ama neden Lucy'nin kendisine elleriyle bir şekil tarif etmeye çalıştığını mı anlıyordu yoksa cidden mi anlamadı, Keiran bilemedi. Sarah ise Lucy’nin yanına gidip bir an kitaba baktı. Bu arada Pearl’ün çizdiği şekil ortaya çıktıkça küçücük odada herkes duvara doğru geri çekilmişti. Keiran pekte iyi görünmeyen Itami’nin elini tuttu. İçlerinde en küçük oydu sanki… Minicik…

Alex ve Joshua bina başkanlarının kâsesini yürüttüğünü duyunca bu oyunun eğer iyi biterse gülünecek ne çok yönü olduğu aklına geldi. Tabii iyi biterse… İksir testi gibi olmaması için dua ediyordu. Lucy’nin odadakileri şekle yerleştirme isteğini duyunca anlamadan baktı. ”Itami, geçebilir misin ortaya. Geçmek ister misin yani?” Lucy’nin yüzündeki tebessüme bir lafı yoktu ama Keiran eli elinde olan küçük kızı geri çekti. ”Hayır, olmaz. Asla!” Sarah’ta ona katılınca içinden memnuniyet yükseldi. ”İyi de niye? Ne olacak ki? Hem onun sırrını bilmiyoruz bile. Sen, Keiran, sadece sen anladın ne dediğini ve ondan onun için bir sorun olamaz!” Sadece kendisi mi? Lucy ne saçmalıyordu ki? Itami…… Japonca mı konuşmuştu? ”Onun yerine ben geçerim. En uzununuz benim ayrıca…” Boyunun konuyla alakalı olup olmadığını bilmiyordu ama Itami’yi en azından konudan uzak tutmaya değerdi. Hem kendisinin test denekliği tecrübesi de vardı. Her kafadan çıkan sesleri kendisi bastırmak için uğraşırken elindeki minik el ondan ayrıldı. ”Ben, ben.. Yaparım.. Kei-chan gerçekten.” Keiran şaşkınlıkla kıza baka kaldı. ”Itami…” Kız ortaya geçip de kendisine bakınca itiraz edemedi. Küçük kız yüzünde okunabilir bir dehşet ifadesi ile bir kaç adım atıp çemberin ortasına geçmişti bile.

Lucy ve Allan’ın konuşmalarını dinledi bir süre. Yerleştirme için Allan’ın önerip yaptığı tılsımın ne olduğunu merak etti. Keiran herkesin yerini ve kendisini gösteren ikiz işaretlere baktı. Kendisinin neden Sarah’la eşleştiği de merak etti. Lucy’nin dediği ve Allan’nnı sembolüne göre Sarah su ise kendisi de mi su elementindeydi? Ve diğer kafasına takılan şey de neden Itami’nin işareti tekti ve ortada idi. Ama bunu sormasına fırsat olmanda Lucy elindeki siyah küçük defteri Itami’ye vermesini istemişti. Keiran Itami’ye defteri verdi. Yine de kızın ortada olması güvenli mi yoksa tersi mi bilmiyordu. Lucy’nin Itami’nin ayaklarının yanına koyduğu kâseye ne yapacağını merak etti. Ama Lucy kalkıp pencereye gidip camı indirince dellendi. ”Lucy, sen ne yaptığını.. Delirdin mi yahu?” Ama Lucy sözünü kesti. ”Şimdi. Bu büyü için kendi canımızdan bir parça koymamız gerekiyor. Bu da, kanımız.” Kan mı? Canımızı mı koyucağız? Keiran büyü hakkında kendi çapında bir gerilim yaşıyordu. Kütüphanedeki araştırmalarında içinde kan olan her şey hemen riskli sınıfına girmiyor muydu?

Cam parçasını Lucy verdi ama Alex hemen Keiran’a uzatınca keskin camı alıp avucunun ortasını hızlı bir şekilde kesti. Bu işin bir an evvel bitmesini diliyordu. Saçmalıktı bu yaptıkları. Cam parçasını Allan’a verirken sırıtmayı da ihmal etmedi. Itami’nin önündeki kâseye kanını akıtırken küçük kızın pek de kendinde olmadığını gördü. Geri çekilirken Alex’in kâseye döktüğü kanı gördü. Lucienda ise bir yandan da kolundaki kesiği bir bezle sarıyordu. Bir yandan da titreyen eliyle tuttuğu kitabından bir şeyler okuyordu. Kendisine ittiği kitaptaki metne baktı. ”Latince olmalı ise… Bekle...” Keiran kitaptaki yazıyı çevirmekle uğraştı bir süre. Bu arada Sarah da yanına, çemberdeki yerine geri dönmüştü.

”Corvus... in quod in per suus corvus chelae
Tertere…... in quod in per suus corvus chelae
Inflammo a mortuus - terminus cella
Seductor concremo
flavour ad virus quod luna
sapor a venenum et luna
niger avi voluntas periculosus quod flies
Dat pacis ut procerus instar ad atrum”

Keiran çeviriyi yazdığı kâğıda baktı. Lucienda’ya uzatırken konuştu. ”Emin değilim ama çeviri böyle olmalı…” Kağıdı alan Lucienda asasını çıkarıp sözleri söylerken, çemberde olan Itami hariç herkes asasını çıkarıp sırayla sözleri söylemeye başlamasına tanık oldu.. Kendisi de asasını aldı eline. Ama işte o anda Lucy’nin kuyuya bakan kendi yansımasını gördüğünü sandı. Sonra kendisinin ormandaki koşturması. Kızıl saçlı kadının kucağındaki bebeğe acı dolu bakışı… Aynı kadına sanki yere yakın bir açıdan bakan bir görüntü… Allan’ın babasını… Devamlı bir şeyler ile sarmalanıyordu. Ama sona doğru altlarında aydınlanan işaret merkezde duran küçük kıza ulaşınca kendi içinde hissettiği şeyi tanımlayamadı bile. Ölümden beter bir şeydi bu. Ölümüne korku… Kapılar, zincirler… İçinde bir ses o kapıyı sakın açma diyordu ama geç kalmışlardı. Kapıda yatan küçük bedeni görünce içinden deli gibi bağırmak istedi ama sesi bir türlü boğazından çıkmıyordu. Ita ölmüş olamazdı… Gerçek miydi yoksa hayal miydi bilmiyordu. Ve kapıdan yaklaşan… O Itami’yi alacaktı. Bu olmasın, lütfen.

O yaklaşan neyse kurtulmuştu… Kendi içine sızanı bedeninden atmak istedi. Ama karşı koyamadı. Ve onu giderek sarıyordu. Lucy’nin bağırması ise sanki çok uzaktan gelen bir mırıldanma gibiydi. Bir şey genleşiyor, büyüyor, diriliyor, nefes alıyor ve acı veriyordu kendisine… Itami’ye baktığında onun beyaz saçları ile tam pentagramın ortasında elindeki defteri düşürmüş havalanmaya başladığını gördü. Kızın kırmızı gözleri sanki bütün akını da kaplayacak şekilde büyümüştü. “Ita..” Yanında olan birin deli gibi bağırdığını duydu. Sanki birisi çığlık kuyusuna onu atmış gibi sesler kesilmiyordu. O sırada sol elini tutan birini hissetti. Sonra bir şey ona sanki sol kolundan akıp zihnine ve bedenine özgürlük verdi. Keiran nerden bulduğunu bilmiyordu o gücü ama bir şey ona akıyordu mavi yeşil rengi ile kızılın üstüne. O serin renk kendi bacaklarına verdiği emir kabul edildi. Kendine güç veren o ışık gibi renkli bağını koparmadan hızla pentagramın ortasında büzüşmüş havada bağıran kıza ulaştı. O anda duyduğu kahkahayı ömrü boyunca unutacağını sanmıyordu. Kızı bir türlü aşağıya indiremiyordu. Etraflarında tuhaf bir rüzgâr vardı sanki. Bir nefes. Bir enerji. Kapkara kızıl bir enerji…

Bir çift kızıl göz onlara bakıyordu. Onun sesi olduğunu sandığı şey duydu. “...nihayet ...... yeniden... ÖZGÜRÜM!!...” Keiran tam Itami’nin minik bedenini kavradığında tuhaf bir şey daha oldu. Itami’nin göğsünden çıkıp havada dalgalanarak kendine ulaştı. Beyaz renkte bir ışıktan oluşan bağ veya tül gibiydi. Nerden geldiğini anlamadığı ama söylendiğini duyduğu şarkı da ona katıldı, hüzünlü ama ona güç veren bir melodi idi. Sanki biri kendisine katılıyordu. Kendinde mavi yeşil gibi olan renkle karışan o beyaz ışık sonra da kendinden Sarah’a, oradan diğerlerine geçti ve en son Joshua’ya ulaşan devamlı rengi değişen bir havanın boşluğunda sanki süzülerek onların içlerinden geçiyor, onları bağlıyordu. Joshua’dan çıkan ışık kızıl renkli havada duran o gözlere döndü. O gözün bir an itiraz ettiğini ama renkli ışığa dayanamayıp sarmalandığını gördü. Işın kararmıştı ama o karanlık koyu şey Itami’ye en son değdi ve Itami’nin kızıl gözleri korku ve şaşkınlıkla açıldı. Bir anda onları saran ışık bembeyaz parıldadı. İçinde öyle bir kalp atışı hissetti ki sanki tüm dünyada aynı anda bir sürü insan kalbini dinliyor, hissediyor, korkuyor, seviniyordu. Havalanmış olan kızı bedeni elleri arasına havada dururken küçük beden derin bir nefesi aldı, yerdeki pentagram iyice aydınlamış halde gözlerini aldıktan sonra birden bir patlama oldu. Astronomi kulesinin bütün camları dışarı doğru patlarken pentagramın üstündekiler yere yığıldılar. Odada derin bir sessizlik vardı ve o kızıl gözler ile yerde çizilmiş pentagram kaybolmuştu. Kendisine ne olduğunu bilmiyordu, zaten sesinin bile çıkacağındna emin değildi. Kucağında Itami ile öylece diğerlerine baktı. Allan’ın sesini duydu. Boğuk ama gittikçe güçlenen bir sesti.. “Buradan hemen çıkın… Hemen!” Odadakilere ne olduğunu soramadan o kargaşada kucağındaki küçük kızla merdivenleri inmek için hamletti ama ardına dönüp Sarah’yı aradı. ”Sarah!” Koluna sarılan bir çift el onu hızla merdivenlerden aşağı çekti. “Buradayım. Bağırma hadi…” Sarah'ın elindeki garip şeyin ise Ita'nın can dostu oyuncağı olduğunu görünce sevindi.

[/quote]

Bu benim rp'lerimden biri.... Ve burada bulamazsın. Keiran Brandon O'Dwayne.... Rp budur.... Senin super ötesi rpci olman beni ilgilendirmez. Ben bu işin içinde yıllardır varım. Dm'lik, adminlik, her şey yaptım. Ama RP deyince bana ahkam kesenleri görünce, yaşınızı ve bunca yıl rp yaptım diye sakın karşımda demeyin. Üzgünüm ama kırarım...
Yaş 29 . eh normal olsun bu da...

Dylan T. Rhys demiş ki:

Eh madem öyle dedim, bende konuyu juriye bırakıyorum. Buyrun olay:

Buraya yazdığına göre jüri diyerek site üyelerini kastediyorsun sanırım ama ben bir şeyi anlamadım. Neye karar veriyoruz. Küçük bi anlaşmazlık olmuş ve sonra da konu kapanmış benim okuduğum kadarıyla. Biz napıcaz şimdi?

Dylan T. Rhys'ın Rp'sini okuyabilirsin mesela.

Lizzie Blanchflower demiş ki:

Dylan T. Rhys'ın Rp'sini okuyabilirsin mesela.

okudum okudum güzelmiş. ilginç de bir konusu var gibi. ama tüm rp'leri okuyamadığımız için biraz anlamak zor. hele de isimler (özellike ilk paragrafta) çok ardarda kullanılmış insanın aklını karıştırabiliyor. o aradaki kırmızı renk güzel durmamış bi de. onun dışında güzel...

Yalnız bu rp bizim sitede daha kısa duruyodu sanki..(temadan sanırım)

Edit: Bu rpnin tamamında hepimzin emeği olduğu için hepsini atamayız. Ben kendime ait olan kısımları (Lucy) atabilirm sadece, ya da Keiran kendininkileri, belki Zei İtamiyi ve göksu, bilge kendininkileri..

Ahaha.. Biz de seni seviyoruuz.. Yalnız lucy olasım geldim benim yine yaa...

Lucy artık öğrenci felan olma len... Dayanamıyom...

Kolay mı öğrenci olmak

Yok Lucy büyüyo artık. Ama ilerisi için (Lucynin balataları sıyırma konusu) dünkü konuşmalar üzerine süper fikirler geldi aklıma ....

Şimdi ben geç geldim geç okudum aslında bir olay olup bitmiş onu anladım da adım, daha doğrusu rp'lerimden biri geçmiş, sanırsam örnekler adı altında geçmişim de yine de teyit etmek istedim; benim farkında olmadan dahil olduğum bir kavga mı var? Dylan'ın rp'yi de okudum evet çok başarılı ve bir birikimi gösteriyor bir anda olmuş bir şey değil o yuh , bunu anlamam mıydı bu başlığın amacı onu öğrenmek istedim?